ਘੁਰਕੀਆਂ ਤੇ ਬੁਰਕੀਆਂ!

ਮਾੜਾ ਕਹਿਣਗੇ ਕਿੱਦਾਂ ਜੀ ‘ਉਤਲਿਆਂ’ ਨੂੰ, ਕਾਕੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ‘ਫਿੱਟ’ ਨੇ ਕਰੇ ਹੋਏ।
ਚਿੰਤਾ ਕਾਹਦੀ ਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਖਿਆਂ ਦੀ, ਢਿੱਡ ਤੁੰਨ੍ਹ ਕੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭਰੇ ਹੋਏ।
ਚੁੱਪ ਧਾਰਦੇ ‘ਸਾਰਾ ਕੁਝ’ ਦੇਖ ਕੇ ਵੀ, ਕਹੋ ਜਿਊਂਦੇ ਨਾ, ਅਸਲ ਵਿਚ ਮਰੇ ਹੋਏ।
ਮੋਇਆ ਪੁੱਛਦਾ ‘ਦਾਨਿਆਂ-ਭਾਨਿਆਂ’ ਨੂੰ, ਮਤਲਬ ਕੱਢ ਕੇ ਵੋਟਾਂ ਦਾ ਪਰੇ ਹੋਏ।
ਭਿੱਜੀ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਵਾਂਗ ਕਈ ਦੜੇ ਰਹਿੰਦੇ, ਸਹਿਮ ਜਾਂਦੇ ‘ਪ੍ਰਧਾਨ’ ਦੀਆਂ ਘੁਰਕੀਆਂ ਤੋਂ।
ਕੁਝ ‘ਖੁਸ਼ੀ’ ‘ਚ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਮੀਚ ਲੈਂਦੇ, ਮਿਲੀਆਂ ਅਹੁਦਿਆਂ ਵਾਲੀਆਂ ਬੁਰਕੀਆਂ ਤੋਂ!