ਸੱਚ ਬਨਾਮ ਸਚਿਆਰ!

ਜੋਬਨ ਧਨ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਜੀ, ਛੱਡੇ ਸੂਰਮਾ ਹਉਮੈ ਹੰਕਾਰ ਵਿਰਲਾ।
ਨਾਢੂ ਖਾਨ ਬਣ ਘੁੰਮਦੇ ਬਹੁਤ ਲੋਕੀਂ, ਦੇਵੇ ਦੂਜਿਆਂ ਤਾਂਈਂ ਸਤਿਕਾਰ ਵਿਰਲਾ।
ਜਿੱਥੇ ਸਤਿ ਸੰਤੋਖ ਤੇ ਸਬਰ ਹੋਵੇ, ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਾ ਈ ਹੋਣਾ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਰਲਾ।
ਕੁੜੀਆਂ-ਮੁੰਡੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹੀ ਜਾਂਦੇ, ਕੋਈ ਸਿੱਖਦਾ ਚੱਜ-ਆਚਾਰ ਵਿਰਲਾ।
ਮਾਪੇ ਅੱਜ ਦੇ ਦੁਖੀ ਔਲਾਦ ਹੱਥੋਂ, ਮਾਂ ਬਾਪ ਦਾ ਫਰਮਾ-ਬਰਦਾਰ ਵਿਰਲਾ।
ਸੌਖੀ ਬਹੁਤ ਹੈ ਸੱਚ ਦੀ ਸਿਫਤ ਕਰਨੀ, ਬਣੇ ਮਾਈ ਦਾ ਲਾਲ ਸਚਿਆਰ ਵਿਰਲਾ!