ਸਾਡੇ ਹੱਕ ‘ਤੇ ਡਾਕਾ!

ਜਦੋਂ ਚਾੜ੍ਹਦੇ ਹੁਕਮ ਬੇਕਿਰਕ ਹੋ ਕੇ, ਉਚਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਦੋਂ ਹੀ ਨੱਕ ਹੁੰਦੈ।
ਛਿੱਕੇ ਟੰਗ ਕੇ ਕੜੇ-ਕਾਨੂੰਨ ਸਾਰੇ, ਦਿੰਦੇ ਜ੍ਹੇਲ ਵਿਚ ਜਿਹਨੂੰ ਵੀ ਡੱਕ ਹੁੰਦੈ।
ਕਾਰੇ ਦੇਖ ਕੇ ਗੱਦੀ ‘ਤੇ ਬੈਠਿਆਂ ਦੇ, ਰੰਗ ਪਰਜਾ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਫੱਕ ਹੁੰਦੈ।
ਉਮਰਾਂ ਲੰਮੀਆਂ ਮਾਣਦੇ ‘ਖੂਨ ਪੀਣੇ’, ਅੰਨ-ਜਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਔਖਾ ਈ ਚੱਕ ਹੁੰਦੈ!
ਵੱਟੇ ਚੁੱਪ ਕਿਉਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਵੀ ਹੋ ਕੇ? ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਰੱਖ ਹੁੰਦੈ।
ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਵਰਗੇ ਜਾਬਰ ਹਾਕਮਾਂ ਦਾ, ਡਾਕੇ ਮਾਰਨੇ ਹੱਕਾਂ ‘ਤੇ ਹੱਕ ਹੁੰਦੈ!